De spijtoptant

Recent werd ik benaderd door een tuinder die samen met zijn broer het bedrijf uitoefende. Onder grote druk van zijn broer was hij akkoord gegaan met de verkoop van het tuinbouwbedrijf, maar hij had eigenlijk al direct na ondertekening spijt als haren op z'n hoofd dat hij akkoord was gegaan.

Wanhopig nam hij contact op, bracht de overeenkomst mee en stelde de simpele vraag: "is er nog iets aan te doen? Ik denk het niet hè...".

Bestudering van de overeenkomst leerde dat het tuinbouwbedrijf inderdaad was verkocht. Hij had zijn handtekening met zijn volle verstand geplaatst, waarmee in beginsel een perfecte koopovereenkomst tot stand was gekomen. Bij aandachtig doorlezen bleek evenwel dat er twee kavels waren verkocht en op één van de kavels ook het woonhuis van de cliënt stond. Voorts was opgenomen dat één en ander onlosmakelijk met elkaar was verbonden en dat als een gedeelte van de koopovereenkomst om wat voor reden dan ook geen doorgang kon vinden, daarmee de hele koop van de baan zou zijn.

Na enig nadenken vroeg ik aan hem: "hoe zit je vrouw in deze discussie". Hij gaf aan dat zij diep ongelukkig was met de verkoop. Vervolgens heb ik hem bijgepraat over artikel 88 en 89 van Boek 1. De strekking daarvan is dat voor verkoop van de echtelijke woning toestemming van de echtgenote nodig is. Zijn echtgenote had evenwel nooit ingestemd met deze verkoop. Zijn vrouw kon eventueel op grond van artikel 89 van Boek 1 de vernietiging van deze transactie inroepen als zij de overtuiging had, dat het doorgaan van deze transactie geen goede zaak was.

Een dag later kwam hij terug met zijn vrouw. Zij gaf aan dat zij inderdaad niet wenste te verhuizen. Ik heb vervolgens met inachtneming van artikel 89 richting broer en koper de vernietiging ingeroepen. De transactie was daarmee van de baan en de cliënt tuint tot op de dag van vandaag met grote tevredenheid op dezelfde locatie.

Als dank ontving ik een schitterende bos bloemen. Uit dit praktijkvoorbeeld blijkt, dat het altijd verstandig is om juridisch advies in te winnen, ook als het op voorhand een kansloze zaak lijkt.